Tekst: Suzanne Huig
Foto's: Arjen Jan Stada
Barry: ‘De aandoening zorgt ervoor dat Dion zijn spieren slap zijn. Hij kan zich daardoor niet bewegen zoals anderen. Hij kan bijvoorbeeld niet lopen zonder hulp. Hij kan ook niet goed praten en hij begrijpt niet alles. Hij kan en snapt ongeveer hetzelfde als een kind van 2 jaar oud.’
‘Ik vind Dion heel speciaal. Hij heeft een heel zeldzame aandoening. Er is in Nederland maar 1 kind met precies dezelfde aandoening als Dion. Dokters weten daardoor ook niet wat Dion ooit gaat leren en hoe hij gaat groeien. Dion gaat 1 keer per jaar naar een dokter. Die dokter kijkt hoe het met Dion gaat. De dokter kan Dion niet beter maken of helpen. Ik vind het heel interessant hoe Dion is omdat maar weinig mensen zo zijn als Dion’, vertelt Barry.
Dion en Barry samen met de voetbal
‘Ik vind het belangrijk dat mensen begrijpen hoe Dion in elkaar zit. Dion heeft een aandoening, maar hij heeft gewoon gevoel en emoties. Ik wil dat mensen hem begrijpen en rekening met hem houden. Ik vertel aan mensen dat Dion een aandoening heeft als ze Dion voor het eerst zien. Ik vertel dan dat Dion speciaal is en dat hij daar niets aan kan doen. Ik vertel ook dat ze voorzichtig met hem moeten omgaan omdat hij zwakke spieren heeft. Ik vind het belangrijk dat Dion goed wordt behandeld’, zegt Barry.
Barry: ‘Ik knuffel en speel iedere dag met Dion. Ik wil zoveel mogelijk tijd met Dion doorbrengen. Ik vind het belangrijk dat Dion iemand heeft om mee te spelen. Ik wil niet dat hij zich alleen voelt. Dion houdt ervan om buiten te zijn. Ik speel daarom vaak met hem in de tuin. Ik vind het soms jammer dat ik niet met hem kan spelen zoals andere kinderen met hun broertje of zusje spelen. Ik moet tijdens het spelen altijd op Dion letten en voor hem zorgen.’
Dion zit op de Tyltylschool. Barry: ‘De Tyltylschool is een school voor kinderen die meerdere beperkingen hebben. Leerlingen op de Tyltylschool krijgen naast schoolvakken ook bijvoorbeeld fysiotherapie. Dion wordt op school geholpen zodat hij steeds meer leert en begrijpt. Ik vind het heel fijn dat Dion zo goed wordt geholpen.’
Zelfs hier in Nederland, waar alles goed geregeld lijkt te zijn, krijgen kinderen met een handicap of chronische ziekte niet altijd de kans om mee te kunnen doen in de maatschappij. Regelmatig vallen deze kinderen tussen wal en schip bij instanties en verzekeraars.
Voor juist die kinderen en hun ouders is Fonds Kind & Handicap er. Als ze nergens anders terecht kunnen met een aanvraag, zijn wij hun laatste vangnet. Zo kunnen kinderen met een handicap of chronische ziekte ook meedoen. Help jij ook mee?
In Nederland wonen naar schatting tussen de 109.000 en 129.000 kinderen met een handicap (exclusief psychiatrie).
Dit is ongeveer 3,5% van alle kinderen van 0 tot en met 17 jaar.
Veel ouders worden dagelijks geconfronteerd met zorgen, onwetendheid, regelzaken, financiele problemen. Maar ook met onbegrip over hun situatie, van vrienden en familie. Die niet goed beseffen wat het betekent als je 24 uur per dag bij je kind moet zijn, letterlijk, en dus niet zomaar tussendoor even kunt douchen of samen lunchen. Dat je weer niet samen naar de verjaardag kunt komen omdat één van jullie thuis moet blijven omdat het feestje je kind teveel prikkels geeft.
Lees ook andere openhartige en ontroerende verhalen
Deel dit artikel: